“Αν θέλεις να προοδεύσεις στη ζωή σου,

δράσε μην αντιδράς.”

Yogi Bhajan

Ο δάσκαλός μου πρόσφατα μοιράστηκε στην τάξη πως ο Βούδας είπε ότι η αναπόφευκτη σωματική ή νοητική δυσφορία είναι  το 1ο βελάκι - μήνυμα της ύπαρξης  

Όσο ζούμε και αγαπάμε κάποια από αυτά τα βελάκια θα έρθουν στο δρόμο μας. Τα πρώτα είναι δυσάρεστα αλλά εμείς τους προσθέτουμε τις αντιδράσεις μας. Αυτές οι αντιδράσεις είναι τα 2α βελάκια, εκείνα που εκτοξεύουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας. Το μεγαλύτερο μέρος από τα δεινά μας προέρχεται από αυτά τα 2α βελάκια.

Αυτό με έκανε να αναλογιστώ ότι ενώ δεν μπορούμε πάντα να αποφύγουμε τα 1α βελάκια της ύπαρξης, έχουμε μια επιλογή στο πως θα ανταποκριθούμε στο περιβάλλον μας, ώστε να αποβάλλει τα πρόσθετα δεινά που συχνά έρχονται με τα 2α βελάκια, δηλαδή τις αντιδράσεις μας που δεν μπορούμε να αλλάξουμε ή να ελέγξουμε.

Η ζωτική μας δύναμη (ενέργεια ή πράνα) είναι φυσική, αλλά έχουμε την ικανότητα να την ενδυναμώνουμε.
Να βιώνουμε την εμπειρία της μέσα από μία πρακτική πραναγιάμα με επίγνωση, συνειδητά, ευαισθητοποιημένα, η οποία αποκαλείται συνειδητή αναπνοή.

Μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη με το να συντονιζόμαστε με την αναπνοή μας και τα διαστήματα ανάμεσα στην εισπνοή - εκπνοή, ανταποκρινόμενοι στο περιβάλλον μας, παρά να αντιδρούμε πάνω στο στρωματάκι της γιόγκα ή στην καθημερινότητά μας.   

“Δεν μπορείς να κάνεις τη ζωή σου
μια αντίδραση απέναντι στους άλλους.
Πρέπει να κάνεις τη δική σου ζωή.”

Κάποιες φορές, δεν έχει σημασία πόσο καιρό κάνουμε γιόγκα, έχουμε μέρες που η ανησυχία μας είναι πολύ έντονη, θέλουμε να βάλουμε τα κλάματα ή θυμώνουμε, ο νους μας είναι «κομμάτια» ή γεμάτο από μια φαινομενικά ατελείωτη ροή σκέψεων.

Σκέφτομαι ότι όλοι έχουμε τέτοιες μέρες όταν είμαστε τέλεια ατελείς καθώς οι  περιστάσεις της ζωής μας πυροδοτούν.