της Victoria Lynes/Atmabir Kaur

Ανοίξατε ποτέ μία ντουλάπα στο σπίτι σας και την κλείσατε ξανά, μουρμουρίζοντας: “Πρέπει να καθαρίσω οπωσδήποτε αυτή τη ντουλάπα!” καθώς απομακρυνθήκατε; Έχετε ποτέ ανοίξει τη γκαρνταρόμπα σας, σας ήρθε κατακέφαλα ένα πουλόβερ ή κασκόλ και επιπλέον δεν κατορθώσατε να βρείτε τίποτα για να φορέσετε;

Η Πρόκλησή μου
(και αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο)

Η Επανάσταση της Ντουλάπας

Πόσοι από εμάς ξυπνάμε το πρωί και νοιώθουμε ολοκληρωμένοι; Νοιώθουμε ότι αξίζουμε; Οι περισσότερες γυναίκες προσπαθούν να κάνουν τα πάντα για τους πάντες και πάλι, συχνά, αυτό δεν είναι αρκετό. Αγαπάμε τα παιδιά μας και θέλουμε το καλλίτερο για αυτά. Φτάνουμε στην άκρη της γης για να τους προσφέρουμε ό,τι  χρειάζονται για να μεγαλώσουν και να γίνουν αξιοπρεπείς, ευγενικοί  ενήλικες. Θέλουμε έναν καλό γάμο, συνεργασίες - από αυτές που διαρκούν και περιέχουν καθημερινές δόσεις εμπιστοσύνης, οικειότητας, σεβασμού και ευγένειας.

Θέλουμε να γεράσουμε καλά, να ντυνόμαστε καλά. Θέλουμε να έχουμε χρόνο για τους φίλους μας, τον κήπο μας, τα κατοικίδια μας, το μαγείρεμα μας, την εθελοντική εργασία μας, τα πεθερικά μας και τους γονείς μας. Θέλουμε να έχουμε τακτοποιημένο σπίτι και καλοαναθρεμμένα παιδιά. Θέλουμε να διατηρήσουμε το βάρος μας ελεγχόμενο και να τρώμε υγιεινά γεύματα. Θέλουμε να έχουμε μία εργασία που θα μας δίνει πληρότητα. Θέλουμε να εξοικονομούμε χρόνο για ταξίδια, χορό, διάβασμα και φυσική, καθημερινή άσκηση. Θέλουμε να είμαστε αποδεκτοί και θέλουμε να κάνουμε τη διαφορά. Θέλουμε, θέλουμε, θέλουμε...

Αλλά, αληθινά, ποιός έχει μια τέτοια ζωή; Ποιά γυναίκα έχει αυτή την τακτοποιημένη, καθαρή, οργανωμένη χρονική διαχείριση στη ζωή της, όλα τα παραπάνω εκπληρωμένα και σηκώνεται με χάρη το πρωί, κοιτάζεται στον καθρέφτη και σκέφτεται: “Είμαι μια ολοκληρωμένη γυναίκα". Γίνεται; Όχι, δεν το νομίζω. Γιατί υπάρχει τόσο πολύ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ θέλω, στον κατάλογο μας με τα πράγματα που θα κάνουμε. Υπάρχει το “αν αγοράσω αυτό, μετά θα είναι ολοκληρωμένος/πλήρης ο κατάλογος μου". Για πολλές γυναίκες, συνεχίζονται οι αδιάκοπες αγορές και καταλήγουν με ένα σωρό καινούργια ρούχα, μπιχλιμπίδια και σύγχρονα gadgets αλλά και ταξιδιωτικούς προορισμούς, που εκπεμπουν ένα αίσθημα κενού. Γιατί; Είμαστε καλλίτερα μέσα από αυτό;

Σαν yogis και έξυπνες γυναίκες, οι περισσότερες απο εμάς καταλαβαίνουμε πόσο καταστροφική είναι αυτή η καταναλωτική μηχανή για τη ψυχή μας. Ξέρουμε να μην αγοράζουμε επηρεασμένες από τις εικόνες των διαφημίσεων και ίσως να μην βλέπουμε πια τηλεόραση. Μπορεί να μεγαλώσαμε άνετα και να ξοδέψαμε πολλά χρήματα για μία αντιγηραντική κρέμα. Ίσως, όμως, ξέρουμε ήδη ότι το να παραμείνουμε νέες, σημαίνει δουλειά από μέσα προς τα έξω. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος...

Ωστόσο, εκτός αν ζείτε στους απομακρυσμένους λόφους του Νεπάλ ή στα βάθη του Αμαζονίου, είναι δύσκολο να ξεφύγουμε από το συνεχή βομβαρδισμό των μηνυμάτων, που στοχεύουν στο εγώ μας. Πώς πρέπει να δείχνω, τι θα πρέπει να αγοράσω, τι θα πρέπει να οδηγώ, πώς πρέπει να σκέφτομαι και να ενεργώ. Και, βεβαίως, το πεινασμένο εγώ μας βουτάει σε όλα αυτά, προσπαθώντας να επινοήσει πώς θα δημιουργήσει το τέλειο, το ολοκληρωμένο προσωπείο, που ανταποκρίνεται σε εκείνο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μπορεί τώρα να λέτε, “Καλά, αυτή δεν είμαι εγώ. Εγώ είμαι  εξελιγμένη.” 'Ισως είστε. Αλλά, είμαι βέβαιη ότι ακόμα κι αν δεν είστε τώρα, υπήρξατε κάποτε. Ήμασταν όλοι κάποια στιγμή.

Σας παρακαλώ μην με παρεξηγείτε. Αγαπώ και εγώ  τα όμορφα πράγματα. Συχνά με κυριεύουν οι ψευδαισθήσεις, παρότι τις γνωρίζω καλά. Σαν γυναίκες κλίνουμε προς το ωραίο. Όμορφα ρούχα, όμορφα σπίτια, όμορφο περιβάλλον, όμορφο εκείνο, όμορφο το άλλο. Οι τάσεις αυτές προέρχονται από τη ψυχή μας, αλλά συχνά φιλτράρονται από το εγώ και μετά, από το εμπορικό κέντρο ή τις αγορές μέσω του υπολογιστή.

Υπάρχει μια ακατάπαυστη ανάγκη στην κοινωνία μας για θέλω. Θέλοντας, θέλουμε κάτι να αγοράσουμε για να γεμίσουμε το κενό. Γιατί αν το έχουμε, τότε θα είμαστε ευχαριστημένοι. Αλλά στην πραγματικότητα ξέρουμε καλλίτερα. Ανακάλυψα ότι καθώς η yoga και ο διαλογισμός εισχωρούν βαθύτερα στη συνειδητότητά μου, συλλαμβάνω τον εαυτό μου, πολύ περισσότερο τούτες τις ημέρες, να είναι ικανός να γυρίσει την πλάτη σε αυτή τη σταθερή ώθηση της κοινωνίας να προσκυνά το θέλω και το πάρε. Μία κοινωνία που προσπαθεί να μας πουλήσει μία καλλίτερη εκδοχή του εαυτού μας. Μία καταναλωτική μηχανή τόσο εξελιγμένη, που κατακλύζει την καθαρή, κοινή λογική.

Όσο λοιπόν το αναγνωρίζουμε, μπορούμε να αγνοήσουμε το εμπορικό κέντρο για ένα μάθημα yoga. Και τι γίνεται με τις μαμάδες και τις κόρες; Μπορεί να αισθανόμαστε ότι γνωρίζουμε καλλίτερα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εκείνες γνωρίζουν. Πρέπει να ξαναζήσουμε τα πάντα μαζί τους, ελπίζοντας να τις αποτρέψουμε από τις "εικόνες" που τους λένε ποιές είναι γραφτό να γίνουν ή από το να παρακολουθούν συνεχώς μέσα από το facebook συνομηλίκους τους, που φαίνεται ότι έχουν μία ειδυλλιακή ζωή. Σίγουρα, μία ζωή ανώτερη από αυτήν που ζουν. Βεβαίως, σαν γονείς γνωρίζουμε ότι αυτή δεν είναι η πραγματικότητα. Οι κόρες μας όμως;

Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου έφηβο. Όμως,  οι εικόνες αυτές ζουν μέσα στις τσέπες τους, στις σχολικές τους τσάντες και κάτω από το μαξιλάρι τους και έχουν υποχρεωθεί να τις βλέπουν. Οι μοντέρνες μητέρες πρέπει να είναι πολύ ισχυρά πρότυπα, όχι σαν εκείνα της δικής μας εφηβείας. Ο μόνος τρόπος να ξέρουμε τι φορούσε ή τι έκανε η καλλίτερη μας φίλη, ήταν να τη δούμε στο δρόμο και όχι να είμαστε κοινωνοί κάθε σκέψης της, κάθε αγοράς της μέσα από μία μικρή οθόνη.

'Οταν οι κόρες μας κοιτάζονται στον καθρέφτη, τι βλέπουν; Αισθάνονται ολοκληρωμένες; Η πλειοψηφία, θα έλεγα όχι. Συχνά βρίσκουν σφάλματα, συγκρίνουν, θέλουν πράγματα  για να γεμίσουν τα κενά. Έτσι αρχίζει το "θέλω να θέλω".

Μέρα με την ημέρα η δυτική κοινωνία, τόσο δουλικά υποκλινόμενη στη νεότητα και την κατανάλωση για την ευτυχία, συνεχίζει να μας σπάει το ηθικό - γυναίκες και κορίτσια που γυρίζουν σπίτι τους με σακούλες γεμάτες ψώνια, υπερχρεωμένες πιστωτικές κάρτες και κάποια βραχυπρόθεσμη δόξα. Λέω, λοιπόν, ας πάμε τώρα στις ντουλάπες και τις γκαρνταρόμπες μας (και των θυγατέρων μας) και ας ξεκινήσουμε μία επανάσταση.

Το έχετε ξανακούσει - πετάξτε έξω ότι δεν φορέθηκε ή δεν χρησιμοποιήθηκε εδώ και ένα χρόνο. Και μην αγοράσετε τίποτα καινούργιο για να το αντικαταστήσετε (συμπεριλαμβανομένων ρούχων και αξεσουάρ που του ταιριάζουν!). Σταματήστε να αγοράζετε οτιδήποτε, παρά μόνο τα είδη πρώτης ανάγκης, για ένα μήνα (ή για πάντα!). Μην αγοράζετε από μία ιδιοτροπία, μη συσσωρεύετε πράγματα από εκπτώσεις ή μαγαζιά από δεύτερο χέρι! Είναι όλα πράγματα. Πράγματα που μας βαραίνουν προς τα κάτω με το να τα αγοράζουμε, να τα διαχειριζόμαστε, να τα καθαρίζουμε και αναπόφευκτα να τα αποθηκεύουμε.

Λέγεται ότι η ντουλάπα μιας γυναίκας μοιάζει με τη συνειδητότητά της. Πώς είναι οι ντουλάπες σας; Καθαρίστε τις και αφήστε και ένα - δύο ράφια άδεια, μόνο και μόνο γιατί αυτό λέγεται Ευτυχία, σύμφωνα με τη συγγραφέα Gretchen Reubin. Μετά, σκεφθείτε όλο το χρόνο και τα χρήματα που μπορούμε να καταναλώσουμε δημιουργώντας ομορφιά  μέσα μας, με διαλογισμό, γιόγκα ή απλά με το να είμαστε στον κόσμο, περισσότερο από ότι το κάναμε μέχρι τώρα. Έχουμε σθένος, είμαστε δυνατές, ακτινοβολούμε, έχουμε χάρη, με το να είμαστε απλά αυτές που είμαστε.

Γέροι ή νέοι, πλούσιοι ή φτωχοί, ας επιστρέψουμε στην ουσία της πρωτογενούς μας δύναμης, της Adi Shakti φύσης μας.
Ας πετάξουμε τα "πράγματα που μας γεμίζουν" και ας ζήσουμε φέρνοντας το "μέσα" μας προς τα έξω.
Ας μας κυβερνήσει η συνειδητότηtα της ψυχής μας και ας συνδεθούμε με το δώρο αυτής της πολύτιμης ζωής .
Ας δημιουργήσουμε χρόνο γι αυτό, αφήνοντας να φύγουν όσα δεν έχουν σημασία.
Ας σταματήσουμε να καθαρίζουμε τόσο πολύ το σπίτι μας (εκτός από τις ντουλάπες μας!) και ας ξοδέψουμε περισσότερο χρόνο με τα παιδιά μας.
Ας χορέψουμε, ας τραγουδήσουμε και ας διαβάσουμε περισσότερο.
Ας ξοδέψουμε χρόνο στη φύση, πολύ χρόνο.
Πείτε στο εγώ σας να αρχίσει να πεζοπορεί...
Ας κάνουμε πράγματα που περιλαμβάνουν την φυσική θρέψη μας, την εσωτερική ομορφιά μας, έτσι ώστε  να ξυπνήσουμε το πρωί, να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να πιστέψουμε, αληθινά να πιστέψουμε, ότι είμαστε ολοκληρωμένες έτσι ακριβώς όπως είμαστε. Ο Yogi Bhajan το είδε σ' εμάς.
Ας αφήσουμε τον εαυτό μας να το δει τώρα... να το δει και στα παιδιά μας.

Εντάξει, αναπνεύστε. Τώρα, ας πάμε να καθαρίσουμε τις ντουλάπες μας....

Μετάφραση: Basantpal K.

Επιμέλεια κειμένου: Seva Simran K.

http://www.3ho.org/3ho-lifestyle/women/adi-shakti-primal-power/how-state-our-closets-resembles-our-consciousness