Όταν μια γυναίκα, συναντά έναν άντρα που δημιουργεί αίσθηση στο πεδίο της, εκπέμπει ένα μυστικό (στην πραγματικότητα χημικό, από την υπόφυση) χνάρι.
Και ο άντρας, το χνάρι αυτό το συλλαμβάνει (στην πραγματικότητα, το μυρίζει) και το ενδοκρινικό του σύστημα, αντιδρά ανάλογα..
Εκεί, μπορεί να ξεκινά ο έρωτας στο σώμα..
Κοιτώντας περισσότερο ένας τον άλλο, μπορεί και να συμβεί οι ψυχές των δυο, να αναγνωρίσουν η μια την άλλη..
Κι έτσι να αισθανθούν τον "κοινό" τόπο, το πεδίο της συμμαχίας που κουβαλούν ίσως από άλλες ζωές..
Εκεί, μπορεί να ξεκινά ο έρωτας και στη ψυχή..
Κάποιες φορές ο έρωτας αυτός έχει το πεπρωμένο μιας "συγκλονιστικής σχέσης"
Συγκλονιστική, καθώς αυτή από τη μια, περνά μέσα από το σκοτεινό: το καθρέπτισμα του ενός στον άλλο αποκαλύπτει τα πιο βαθιά σκοτάδια, τα πιο πονεμένα σημεία του εαυτού. Και η προσωπικότητα, με το Εγώ που χτίζει τόσα χρόνια για την επιβίωση, αντιδρά.. Και από την άλλη, περνά μέσα απ' το μοίρασμα των χρυσαφιών που αντικρίζουν επίσης ο ένας στον άλλο, και που ανοίγει τη μοναδική έμπνευση για τη ζωή.
Και κάποιες φορές, συμβαίνει, ευλογημένα, να αντέχουν τελικά κι οι δυο στο καθρέπτισμα και να το αποδέχονται, με όλο το "τσιτσίρισμα" που αυτό συνεπάγεται..
Εκεί μπορεί ο έρωτας, εκτός από το πάθος, να ανοίγει χώρο και για την αγάπη.
Όταν η γυναίκα αγαπά και είναι στην πραγματική της φύση της γυναίκας, αναγνωρίζει την ευλογία της εξέλιξης που ανοίγεται στο είναι της, μέσα από κείνον κι ευγνωμονεί για τη ευκαιρία που της δίνει να γίνεται ολόκληρη.
Όταν μια γυναίκα αγαπά έναν άντρα, τον αγκαλιάζει.
Τον αγκαλιάζει με το βλέμμα της
Τον αγκαλιάζει με τη σκέψη της
Τον αγκαλιάζει με την καρδιά της
Τον αγκαλιάζει με τη θετική της προβολή ή με την προσευχή της.
Μια γυναίκα που αγαπά έναν άντρα, κάνει τον έρωτά της έμπνευση για να μπορεί να αντέχει την απουσία του όταν μπαίνουν στο παιχνίδι τα σκοτάδια του. Και τολμά να ανοίγει χώρο σε μια νέα συμμαχία: επιθυμεί, αυτός να μπει στη δύναμή του, στην ακτινοβολία του, στην καλύτερη δυνατή του εκδοχή.
Και μπορεί αυτό να το ζητά ακόμη κι απ'τον ουρανό.
Γιατί γνωρίζει ότι όταν εκείνος την επιλέγει, όχι μόνο μέσα από το σκοτάδι αλλά και μέσα από το φως του -μέσα από τη δύναμή και την αφύπνισή του, τότε αυτό θα είναι ευλογημένο.
Όταν μια γυναίκα βρίσκεται στην αληθινή της φύση της γυναίκας, φροντίζει πάντα τα προσωπικά της προχωρήματα, για τη δική της δύναμη και διεύρυνση. Για να γίνεται όσο το δυνατόν ολόκληρη ως άνθρωπος και ως γυναίκα.
Και σε σχέση με τον άντρα, να μπορεί να τον αντικρίζει ισότιμα, χωρίς να χρειάζεται να καταφεύγει στη σαγήνη της πόρνης ή στα τερτίπια της μάνας (Δε τον αποκαλεί "μωρό μου"..)
Επιλέγει να είναι η γυναίκα δίπλα του.
Ούτε η πόρνη, ούτε η μάνα.
Το σώμα της, η ενέργεια του αιδοίου της, αυτόν περιμένει και γι'αυτόν ξεδιπλώνεται μόνο, ανοίγοντας όλες τις πτυχές της γυναικείας της φύσης.. Όμως αυτό γίνεται μέσα στον μυστικό της κήπο και μέσα από τα σημάδια που επιτρέπει μόνο σε εκείνον να ανήκουν.
Κι επιθυμεί εκείνος να είναι ευλογημένος.
Και δυνατός.
Και κάποιες φορές, παραμένοντας στο πεδίο μαζί του, καθώς εκείνος κάνει το ταξίδι του προς τη διεύρυνση, εκείνη τρέμει στην ιδέα ότι μπορεί να τον νικήσει το Εγώ του και διευρυμένος όπως είναι πια, να την προσπεράσει και να προχωρήσει στην επόμενη.. Και άλλες φορές τρέμει επίσης στην ιδέα ότι αυτός μπορεί να μην υποστηρίξει με τη σειρά του και τη δική της διεύρυνση κι ότι θα πρέπει να γίνει σκληρή και να μαχηθεί γι' αυτό… Και δεν το θέλει...
Όταν μια γυναίκα αγαπά, πρωτίστως αφουγκράζεται τη στάση και την κίνηση του άντρα.
Γνωρίζει πως όλη η πληροφορία βρίσκεται και για τους δυο, βαθιά, στο ενεργειακό και φυσικό τους DNA: όπως το σπερματοζωάριο ξεκινά το ταξίδι του για να συναντήσει, το ωάριο, έτσι κι ο άντρας, στην αληθινή του φύση, θα ανοίξει -αρχικά- αυτός την κίνηση για την αγκαλιά της. Και τρέμει κάποιες φορές στην ιδέα ότι μπορεί αυτή η αγκαλιά να μείνει και να χάσκει άδεια..
Όμως η γυναίκα, όταν είναι στην πραγματική της φύση της γυναίκας, γνωρίζει καλά πως είναι κόρη της Γαίας και του Ουρανού.
Και ως τέτοια, οφείλει να σέβεται τους φυσικούς νόμους στο μεγάλο παιχνίδι της Ζωής...
Όταν δεν δίνετε σε κανέναν τίποτε δεν θα ευημερήσετε ποτέ. Η πρώτη αρχή της ζωής ως άνθρωποι είναι να είμαστε αγαπητοί. Πρέπει να συναντήσετε τους ανθρώπους.
Τι είναι μια γυναίκα; Η γυναίκα είναι το ποτάμι του πνεύματος που κυλάει...
Με κάθε αναπνοή σου έχεις την ευκαιρία να αλλάξεις, να μεταμορφωθείς. Χρησιμοποίησε την αναπνοή σου για να ανυψώσεις τον εαυτό σου, προς το ύψιστο πεπρωμένο σου και να είναι το στήριγμα σου στο διάβα σου μέσα από κάθε εμπόδιο...
Πρέπει να κοιτάξεις πέρα από τον καθρέφτη! Είσαι το πνεύμα, είσαι η ψυχή, είσαι ο εαυτός σου. Είσαι η πηγή όλων των πηγών. Από εσένα γεννιέται η δημιουργία... Γιόγκι Μπάτζαν