Αναμφίβολα οι διαπροσωπικές μας σχέσεις μας επιφυλάσσουν αρκετά συχνά αδικία, πόνο, απογοήτευση και γενικότερα συναισθήματα που μας οδηγούν στο θυμό, στο μίσος, στην εκδίκηση και βυθίζουν τη ζωή μας στο «σκοτάδι.

Το αντίδοτο όμως για όλα αυτά τα «οξέα  συναισθήματα βρίσκεται στη δύναμη της συγχώρεσης, που αποτελεί μια πράξη μεγίστης ψυχικής δύναμης και δείγμα σοφίας και σύνεσης, αφού είναι η απόφαση για ένα καλύτερο αύριο, που το ίδιο το άτομο πρέπει να πάρει. Αλλωστε, όλες οι φιλοσοφίες και όλες οι θρησκείες κηρύσσουν ότι η συγχώρεση είναι μια σημαντική αρετή του ατόμου.

Η διαδικασία της συγχώρεσης χρειάζεται χρόνο και μεγάλη προσπάθεια. Είναι μια διεργασία αυτογνωσίας που μας απελευθερώνει από το παρελθόν, μας καθιστά ώριμους, δυνατούς, υπεύθυνους και δημιουργικούς. Απαιτείται, αναμφίβολα, μεγάλη προσπάθεια και μεγαλείο ψυχής για να καταφέρουμε να συγχωρέσουμε κάποιον  που μας έχει πληγώσει ανεπανόρθωτα και, ίσως, μεγαλύτερη ακόμα προσπάθεια να συγχωρέσουμε τον ίδιο  τον εαυτό μας και να αναλογιστούμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης στις λανθασμένες μας επιλογές.

Η συγχώρεση είναι μια προσωπική μας υπόθεση, είναι μια μεγαλειώδης πράξη πνευματικής ανωτερότητας και προσωπικού σθένους. Δεν έχει να κάνει με αυτόν που μας «πόνεσε» αλλά με τη δική μας ανάγκη να απαλλαγούμε από το φορτίο που μας βαραίνει και να ξαναβρούμε την εσωτερική μας γαλήνη, την εσωτερική μας λύτρωση, Διότι η συγχώρεση έχει λυτρωτική–θεραπευτική δύναμη, αφού μέσα από αυτήν παύουμε να είμαστε «δέσμιοι» του μίσους, του θυμού και της εκδίκησης και δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να έχει διαρκή έλεγχο στη ζωή μας, «δηλητηριάζοντας» τις ώρες, τις μέρες, τους μήνες, τα χρόνια μας.

Η συγχώρεση δεν είναι απαραίτητα μια κατάσταση λήθης, αλλά «απελευθέρωση» από τα δεσμά του παρελθόντος και η αιτία να ατενίσουμε το μέλλον δημιουργικά, αφού το θυμωμένο άτομο δεν μένει πια καθηλωμένο στην αδικία που δέχτηκε και μπορεί να ασχοληθεί και με άλλους σημαντικούς τομείς της ζωής του. Επιπλέον, η επιθυμία για εκδίκηση φθείρει τη σωματική και ψυχική υγεία, αυξάνει το άγχος και πλήττει το ανοσοποιητικό μας σύστημα, Είναι γενικώς αποδεκτό ότι πολλές ασθένειες εμφανίζονται στο σώμα μας εξαιτίας των άσχημων συναισθημάτων μας, της κακής ψυχολογίας και των λανθασμένων και δυσλειτουργικών μας πεποιθήσεων.

Από την άλλη πλευρά, και το να μην συγχωρούμε είναι, επίσης, δικαίωμά μας που όμως έχει και αυτό το κόστος του. Η επιλογή ανήκει στον καθένα μας. Ας  μην ξεχνάμε ότι συγχωρώντας τα λάθη των άλλων, διορθώνουμε αυτομάτως και τα δικά μας, ανακουφίζεται η καρδιά μας και επιτρέπουμε να επιστρέψει η αγάπη στη ζωή μας, τόσο για τον εαυτό μας όσο και για τους άλλους.

Ας  αντιμετωπίσουμε τα συναισθήματά μας με ειλικρίνεια, ας απελευθερώσουμε το θυμό μας, ας αρχίσουμε να συγχωρούμε και τότε η ευτυχία που θα νιώσουμε θα είναι ανυπέρβλητης αξίας.

Ας διδάξουμε στα παιδιά μας με τις πράξεις μας την αξία της συγχώρεσης, προσφέροντάς τους έτσι ποιότητα ζωής.

Τέλος, να θυμόμαστε:

«Το να κάνεις λάθος είναι ανθρώπινο, το να συγχωρείς,θεικό» 

Alexander Pope, Άγγλος ποιητής

Καλλιόπη Κωστέα – e-psychology.gr