Η ημερομηνία λήξης είναι φανταστικοί αριθμοί που δεν τους δημιούργησε ο Θεός.  Είναι κάτι που εμείς υπολογίσαμε αλλά το σώμα θα μπει στη διαδικασία του τοκετού όταν θα είναι έτοιμο. Τα παιδιά μας γεννήθηκαν σε συγκεκριμένο χρόνο και χώρο, διαφορετικά δεν θα υπήρχε τάξη στο Σύμπαν. Σκεφθείτε το σαν ένα καλοκαιρινό ηλιοβασίλεμα:  στεκόμαστε έξω από το σπίτι μας, το σούρουπο, κάθε ημέρα και  αναρωτιόμαστε “θα βασιλέψει ο ήλιος απόψε;”  Γνωρίζουμε ότι θα συμβεί, γνωρίζουμε που θα συμβεί, γνωρίζουμε ποια ώρα θα συμβεί. Υπάρχει μία θεϊκή τάξη σε όλη αυτή τη διαδικασία, όπως υπάρχει μία θεϊκή τάξη στην ώρα που μία  καινούργια ψυχή θα έρθει στη γη.

Όταν αυτή η ψυχή θα αναδύεται, όταν η παίρνει την πρώτη της ανάσα, η διάταξη των αστεριών και των ουράνιων σωμάτων είναι ακριβώς η σωστή. Οι Θιβετιανοί πιστεύουν ότι ανεξάρτητα από την προκαθορισμένη καταληκτική ημερομηνία, το μωρό δεν θα έρθει στον κόσμο μέχρι να είναι ολόλαμπρο, το αστέρι κάτω από το φως του οποίου είναι προορισμένο να γεννηθεί. Το Σύμπαν δεν έχει μία τυχαία τάξη, απλά εμείς τυχαία διαλέγουμε τις ημερομηνίες λήξης. “Γραπωνόμαστε” από αυτές, γιατί ο εαυτός μας το χρειάζεται. Σκεφτόμαστε τι περισσότερο μπορούμε να κάνουμε προκειμένου να αρχίσει ο τοκετός από να τον αφήσουμε να έρθει αυτός σε εμάς…

Τα μωρά έχουν το δικό τους τρόπο να φθάνουν, όταν το θέλουν.

Μία μαθήτρια ήρθε στην τάξη πέντε μέρες πριν την καταληκτική ημερομηνία. Μου έδωσε μία ολόκληρη λίστα πραγμάτων που έπρεπε να κάνει πριν τον επικείμενο τοκετό της – γραφικά στον υπολογιστή για την εργασία της, αγορά επίπλων, έλεγχος των πραγμάτων που χρειαζόταν κλπ. Τη ρώτησα: Πότε θα τα κάνεις όλα αυτά; Αύριο, μου απάντησε. Εντάξει, της είπα, κάνε τα. Αυτό το μωρό δεν θα έρθει, βάζω στοίχημα. Θα περιμένει μέχρι να συναντήσεις και να συντονιστείς με τη συχνότητά του. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να επιβραδύνεις τους ρυθμούς, να δώσεις χώρο στον εαυτό σου, να κοιμηθείς, να κάνεις περίπατους, να αφεθείς. Έρχονται στον κόσμο όταν δεν είμαστε τόσο πολύ απασχολημένοι με άλλα πράγματα!

Λέω στις μητέρες που κοντεύουν να γεννήσουν: “Έχετε εκείνο το λαμπερό βλέμμα…” Μερικές φορές τις συμβουλεύω ακόμα και να σταματήσουν να οδηγούν και να αναθέσουν τις εξωτερικές δουλειές σε άλλους. ‘Όταν το βλέμμα της μητέρας αλλάζει, γίνεται λαμπερό ξέρουμε ότι θα γεννήσει.  Σαν το φως του κεριού που βγαίνει μέσα από τα “μάτια ” μιας στρογγυλής πορτοκαλί κολοκύθας. Όταν η φλόγα του κεριού λάμπει η απλή κολοκύθα μεταμορφώνεται σε κάτι μαγευτικό.

Αναζητούμε πάντα ένα πρόγραμμα. Πετάξτε το έξω από το παράθυρο. Απλά να είστε εκεί για τον εαυτό σας και για το μωρό σας που προετοιμάζεται για το ταξίδι της γέννησής του. Θα ήθελα να φτιάξετε μία λίστα: “πράγματα ΠΟΥ ΔΕΝ πρέπει να κάνω ”. Σκεφθείτε: “Πόσο πρέπει να χαλαρώσω;” Ποιος νοιάζεται αν κοιμηθήκατε δώδεκα ώρες αλλά χρειάζομαι λίγες ακόμα;

Κάποιες στιγμές νοιώθετε τόσο κουρασμένη τους τελευταίους μήνες. Και κάποιες άλλες  σφύζετε από ενέργεια. Θα πρέπει να συνηθίσετε αυτή την άμπωτη και την παλίρροια, γιατί σας προετοιμάζουν για τη μητρότητα. Αυτός είναι ο τρόπος. Κάποιες φορές το παιδί σας τρώει πολύ κάποιες φορές λιγότερο. Κάποιες φορές θέλουν αγκαλιά άλλες θέλουν την άπλα τους και να μείνουν ξαπλωμένα. Κάποιες φορές κοιμούνται άλλες πάλι όχι. Αυτή είναι η εικόνα. Η εγκυμοσύνη είναι η πρακτική, η προετοιμασία σας για αυτά που θα κάνετε τα χρόνια που θα ακολουθήσουν.

Μιλήστε στο παιδί σας. Είσαστε νοητικά, πνευματικά και σωματικά συνδεδεμένες. Αυτός είναι ο λόγος που δεν υπάρχει τίποτα πιο δυνατό από τη προσευχή για το παιδί σας. Οποιαδήποτε στιγμή θέλετε να είστε με το παιδί σας, κλείστε τα μάτια και στρέψτε το βλέμμα σας προς το 3^ο μάτι, το σημείο ανάμεσα στα φρύδια, που αντιστοιχεί στην υπόφυση, στον κύριο αδένα όπως αποκαλείται, γιατί ρυθμίζει την έκκριση των ορμονών. Αν είστε αρκετά ήρεμη και γαλήνια θα ξέρετε τι σκέφτεται και αισθάνεται το παιδί σας.

Το σεξ και το περπάτημα – όχι απαραίτητα με την σειρά αυτή !- είναι γνωστό ότι βοηθούν στον τοκετό. Αν θέλετε να ενεργοποιήσετε τη διαδικασία του τοκετού, βγείτε έξω έχοντας στην παρέα σας μωρά, παιδιά. Αγκαλιάστε τα, παίξτε μαζί τους, γελάστε. Θα κάνουν την οξυτοκίνη να ρέει άφθονη μέσα στο σώμα σας. Θα είναι σαν να καλούν το παιδί σας λέγοντάς του:   “Έλα εδώ έξω, είναι πολύ όμορφα! Έλα να παίξεις μαζί μας!”

Πριν μερικά χρόνια, στα γενέθλια του συζύγου μου είχαμε κόσμο στο σπίτι. Ανάμεσά τους και μια ετοιμόγεννη, 4-5 παιδάκια και μερικά νήπια. Της έβαλα όλα τα παιδιά στην αγκαλιά της. Δεν ήταν κάτι δύσκολο, κάτι τα έλκυε προς εκείνη. Επέστρεψε σπίτι και τι συνέβη; Ξεκίνησε ο τοκετός.

Διαλογισμός

Κ α θ ώ ς  π ε ρ ι μ έ ν ω  τ ο  μ ω ρ ό  μ ο υ

Προκειμένου να κάνετε αυτή την άσκηση πρέπει να προσκαλέσετε και να τη μοιραστείτε με το σύντροφό σας ή την αγαπημένη σας φίλη (κάποιον που θα είναι μαζί σας κατά τη διάρκεια του τοκετού) .

Καθίστε αντικριστά με τα γόνατά να αγγίζονται και κοιτάξτε τον άλλον στα μάτια.

Ενώστε τις παλάμες σας με εκείνες του συντρόφου με τα δάχτυλά να δείχνουν προς τα επάνω.

Κινείστε τα χέρια εναλλάξ μπρος και πίσω σαν να κωπηλατείτε, χαμογελάστε, τραγουδήστε. Διαλέξτε ένα παιδικό χαρούμενο τραγούδι και απολαύστε το !!!

Ακούστε τις λέξεις όταν τις τραγουδάτε και αφήστε τον εαυτό σας να ακολουθήσει τη ροή.

Κάντε το 3-5 λεπτά. Διασκεδάστε και γελάστε.

Θυμηθείτε το παιδί σας ακούει κάθε λέξη…..

Μετάφραη: Basantpal K.

Πηγή: απόσπασμα από το βιβλίο "Bountiful, Beautiful, Blissful" της Gurmukh