«Τίποτα δεν είναι πιο δύσκολο, και επομένως πιο πολύτιμο, από το να μπορείς να αποφασίσεις» (Ναπολέων Βοναπάρτης)
Η συναισθηματική ωριμότητα συχνά δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Όλοι ξέρουμε 25χρονους που έχουν ωριμότητα 50άρηδων και επίσης 50άρηδες που είναι ακόμα βρέφη συναισθηματικά. Η γήρανση είναι βιολογική, αλλά η ωριμότητα είναι από επιλογή. Οι συναισθηματικά ανώριμοι άνθρωποι σπάνια θα παραδεχτούν ακόμη και στον εαυτό τους ότι είναι συναισθηματικά ανώριμοι.
Πώς λοιπόν θα τους αναγνωρίσετε;
Έχουν ένα πολύ εύθραυστο εγώ
Έχετε τσακωθεί ποτέ με κάποιον που συνέχισε να μαλώνει μόνος του επειδή δεν άντεχε να χάσει; Οι ώριμοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πίσω και να παραδεχτούν την ήττα τους, όταν διαπιστώνουν ότι έχουν λάθος άποψη. Αυτό σημαίνει να είσαι ώριμος.
Έχετε δει παιδιά να χάνουν σε έναν αγώνα ή σε μια συζήτηση; Απλώς κλαίνε γιατί δεν αντέχουν να μην κερδίσουν. Αυτό κάνουν και οι ανώριμοι ενήλικες γιατί δεν ξέρουν πώς να επεξεργαστούν τα συναισθήματά τους.
Ωστόσο, όταν είστε συναισθηματικά ώριμοι, θα πρέπει να καταλάβετε ότι δεν πειράζει να μην κερδίσετε. Δεν χάνετε την ικανότητά σας να είστε λογικοί, απλώς και μόνο επειδή απειλείται το Εγώ σας. Γνωρίζετε ότι μπορεί να κάνετε λάθος μερικές φορές, και δεν πειράζει. Το Εγώ υποδηλώνει άγνοια. Η επίγνωση και το Εγώ δεν μπορούν να συνυπάρχουν.
Έχουν υψηλό αίσθημα δικαιώματος
Όταν ήσασταν παιδιά, πιθανότατα δεν αναρωτιόσασταν πώς οι γονείς σας κάλυπταν τα διάφορα έξοδά σας ή πώς σας έπαιρναν τα δώρα για τα γενέθλιά σας. Όταν όμως μεγαλώσεις, συνειδητοποιείς ότι ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω σου. Αρχίζεις να βλέπεις κάποιες πτυχές της ζωής στις οποίες δεν έδινες σημασία ως παιδί.
Για παράδειγμα, αρχίζετε να βλέπετε ότι οι γονείς σας έχουν επίσης ανάγκες και ότι η ζωή δεν περιστρέφεται μόνο γύρω από εσάς. Όλοι έχουν την δική τους ζωή για να νοιαστούν και κανείς δεν σας χρωστάει τίποτα.
Όταν είσαι ώριμος, σταματάς να παραπονιέσαι και να βρίσκεις δικαιολογίες στη ζωή σου. Συνειδητοποιείς ότι όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή είναι αποτέλεσμα προηγούμενων επιλογών σου και αρχίζεις να κάνεις νέες επιλογές για να αλλάξεις τη ζωή σου.
Αλλά εδώ είναι το πρόβλημα με τους συναισθηματικά ανώριμους ανθρώπους: Μεγαλώνουν με μια αίσθηση δικαιώματος. Είναι αυτοί που κατηγορούν όλους τους άλλους για το ότι δεν έχουν πετυχημένη ζωή. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μεγάλωσαν ποτέ, παραμένουν παιδιά και συνεχίζουν να απαιτούν από τους άλλους την προσοχή που είχαν ως παιδιά.
Δεν μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη για τα λάθη τους
Έχετε δει ανθρώπους που ξαφνικά γίνονται αμυντικοί όταν προσπαθείτε να επισημάνετε κάτι που έκαναν λάθος; Η σχέση μαζί τους είναι κόλαση. Δεν ξέρουν πώς να επεξεργαστούν το γεγονός ότι δεν είναι τέλειοι.
Είναι εναντίον του κόσμου όποτε κάποιος τολμά να τους ζητήσει να αναλάβουν την ευθύνη για τα λάθη τους. Κι αν τολμήσετε να εκφράσετε την αγανάκτησή σας για ένα τους λάθος, αυτό και μόνο αρκεί για να σας μετατρέψουν σε ισόβιο εχθρό τους.
Σίγουρα, πονάει να κάνεις λάθος. Αλλά είναι ο τρόπος που το χειρίζεσαι που δείχνει το επίπεδο συναισθηματικής σου ωριμότητας. Ένας συναισθηματικά ώριμος ενήλικας καταλαβαίνει ότι δεν είναι τέλειος. Όλοι κάνουμε λάθη. Και τα λάθη που κάνουμε δεν μας καθορίζουν. Απλώς μαθαίνουμε από αυτά και προχωράμε.
Οι συναισθηματικά ανώριμοι άνθρωποι είναι ανίκανοι να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα. Γι αυτό και αλλάζουν την αντίληψή τους για την πραγματικότητα ώστε να ταιριάζει στις δικές τους ανάγκες.
Απεχθάνονται τις δεσμεύσεις
Ένα από τα καλύτερα σημάδια ενός συναισθηματικά ώριμου ενήλικα είναι ο τρόπος που χειρίζεται τις δεσμεύσεις, ειδικά όσον αφορά τις προσωπικές σχέσεις.
Ο ανώριμος άνθρωπος σπαταλά τον χρόνο του σαν 16χρονος σε εφήμερες απολαύσεις. Αρνείται να απαρνηθεί όλες τις παράλογες φαντασιώσεις του και να δει την πραγματικότητα, και να κατανοήσει ότι η ζωή δεν είναι τόσο μεγάλη για να την σπαταλάει.
Ωριμότητα σημαίνει να βλέπεις ότι η δημιουργία μιας βαθιάς συναισθηματικής σύνδεσης με το κατάλληλο άτομο είναι πολύ καλύτερη από το να χάνεις χρόνο σε ρηχές σχέσεις μόνο για το σεξ επειδή απλά φοβάσαι να δεσμευτείς με ένα άτομο. Αυτό κάνουν οι συναισθηματικά ώριμοι ενήλικες. Διαλέγουν το νόημα από την ευχαρίστηση. Και αυτό το κάνουν για όλα, όχι μόνο για προσωπικές σχέσεις.
Δεν μπορούν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους
Το καθοριστικό χαρακτηριστικό ενός συναισθηματικά ώριμου ατόμου είναι το πόσο καλά μπορεί να χειριστεί τα συναισθήματά του.
Για παράδειγμα, όταν ένας άντρας πλησιάζει μια γυναίκα και απορρίπτεται, πώς το αντιλαμβάνεται; Όταν μια γυναίκα λαμβάνει ένα ειλικρινές αλλά αρνητικό σχόλιο για τη στάση της από έναν άντρα, πώς το παίρνει; Όταν ένας φίλος σου λέει «όχι» πώς νιώθεις; Όταν οι γονείς σου αρνούνται να σου δώσουν χρήματα όπως έκαναν πάντα, πώς το παίρνεις;
Ο τρόπος που χειρίζεσαι αυτές τις στιγμές έντονων συναισθημάτων λέει πολλά για το επίπεδο συναισθηματικής σου ωριμότητας. Ένα συναισθηματικά ανώριμο άτομο θα έχει αμέσως μια συναισθηματική οργή όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλει, και θα κατηγορήσει τους άλλους μόνο και μόνο για να θωρακίσει την «τέλεια» αλλά εύθραυστη αφήγηση του εαυτού του.
Τρελαίνονται για επικύρωση
Όλοι νοιαζόμαστε για το τι σκέφτονται οι άλλοι για εμάς σε ένα βαθμό. Αλλά όταν βασίζετε όλη σας την αυτοεκτίμηση στις απόψεις των άλλων ανθρώπων, αυτό δεν είναι καλό. Τα άτομα που επιθυμούν υπερβολική επικύρωση, έχουν ένα πρόβλημα: Δεν έχουν εσωτερικό μετρητή αυτό-αξιολόγησης. Έχουν δώσει τα κλειδιά της ευτυχίας και της δυστυχίας τους στους άλλους.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο βλέπετε συχνά συναισθηματικά ανώριμους ανθρώπους να ταλαντεύονται μεταξύ ευφορίας και κατάθλιψης. Όταν αυξάνονται τα like στις αναρτήσεις τους, παίρνουν μια δόση ντοπαμίνης. Όταν όμως τα σχόλια γίνονται αρνητικά, καταρρακώνεται η αυτοεκτίμησή τους.
Το να είσαι συναισθηματικά ώριμος δεν σημαίνει ότι είσαι τέλειος.
Αλλά αυτό ακριβώς είναι το θέμα.
Οι συναισθηματικά ώριμοι άνθρωποι καταλαβαίνουν πόσο ατελείς είναι. Για αυτό και μπορούν να κάνουν πίσω και να μην παίρνουν τον εαυτό τους πολύ στα σοβαρά πάντοτε. Έχουν επίσης στιγμές έντονων συναισθημάτων, αλλά η αυτογνωσία τους, τους κάνει να μπορούν να τα χειριστούν με τον σωστό τρόπο. Αναλαμβάνουν την ευθύνη.
«Τίποτα δεν είναι πιο δύσκολο, και επομένως πιο πολύτιμο, από το να μπορείς να αποφασίσεις» (Ναπολέων Βοναπάρτης)