Μόνος του ξέρεις ποιος είναι;
Αυτός που αποθηκάζει μέσα του την ερημιά.

Είναι τόσα τα όμορφα πράγματα που μπορούν να μου συμβούν κάθε στιγμή!

Σήμερα πάντως ζω.
Ξέρεις πόσο σπουδαίο είναι αυτό;
Μην αφήνεις ποτέ σου το σήμερα να μαραίνεται. Μην αφήνεις την ζωή να χάνεται στην άμμο μέσα από τα δάχτυλά σου.
Ζήσε, Κατάλαβες;
Ζήσε! Μη βάζεις το
Σήμερα ενέχυρο σ αυτό που εννοούνε μερικοί μουχλιασμένο Αύριο.
Το σήμερα είναι δικό σου φίλε.
Αγάπησέ το!
Γιατί η σοφία του μυαλού είναι άλλο πράγμα.
Την αποκτά κανείς με τη γνώση.
Τούτη δω που σου λέω, η σοφία της ψυχής αποκτιέται μόνο με πόνο.
Κάποιες στιγμές αναρωτιέμαι αν αξίζει τον κόπο.
Καθένας χαράσσει με το σουγιαδάκι του ένα σήμα στο δέντρο της ζωής.

Μα να θυμάσαι πάντα φιλαράκο πως αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα.
Δεν σταματά πουθενά η ζωή.
Μη σε μπερδέψουν κάποιοι κακομοίρηδες, που σφίγγουν σαν το παραδοσάκουλο την ψυχή τους.
Μη βιάζεσαι να ξεπουλάς σε μικροπωλητές το θησαυρό που χεις μαζέψει στην ψυχή σου.
Όση ανάγκη και να έχεις.
Αξίζει να ζεις μέσα στη γυάλα από το φόβο μη πληγωθείς;
Αξίζει να βάζεις αμπάρες στην ψυχή
σου, από το φόβο μη μπει κανείς και σε ληστέψει;

Ζήσε τη ζωή σου ελεύθερα!
Πάρε το βλέμμα σου από τα πόδια σου…
Κοίταξε πέρα, μακριά, στον ορίζοντα…
Εκεί σε περιμένει η ζωή…
Μπροστά…

Αλκυόνη Παπαδάκη
"Το χρώμα του φεγγαριού"