Ο κόσμος αποτελεί πιστή εικόνα των εσωτερικών καταστάσεών μας. Και όσο το συνειδητοποιείς, τόσο θα αντιλαμβάνεσαι πως είναι η ίδια σου η ύπαρξη που δημιουργεί τον κόσμο και όχι το αντίστροφο.
Όπως όλοι οι άνθρωποι, μπορεί να πιστεύεις πως τα εξωτερικά συμβάντα δημιουργούν την εσωτερική σου κατάσταση και πως οι εξωτερικές συνθήκες είναι υπεύθυνες για τη δική σου στάση και αντίδραση. Όμως, συμβαίνει το αντίθετο.
Πίσω από τα ειρωνικά χαμόγελα, πίσω από τον σκεπτικισμό του διευθυντή σου, τα σχόλια των συναδέλφων σου και τις αντιδράσεις όλων των γνωστών σου απέναντι σε μια σου συνήθεια, όπως μπορεί να είναι για παράδειγμα η πρωινή σου άσκηση, υπάρχει η δική σου ευάλωτη και εύθραυστη κατάσταση. Πίσω απ’ όλες εκείνες τις στάσεις και συμπεριφορές, φανερώνεται η δική σου έλλειψη αποφασιστικότητας, σε συνδυασμό με τις αμφιβολίες και την ανειλικρίνεια που σου αντανακλούν πρόθυμα πίσω «οι άλλοι» με τους μορφασμούς τους, σαν να κάνεις μονάχος σου γκριμάτσες στον καθρέφτη του κόσμου.
Αυτό να θυμάσαι πάντα! Έξω από σένα, τίποτα δεν υπάρχει… Ο κόσμος τον οποίο βλέπεις και αγγίζεις είναι απλώς μια συνέπεια, μια επιρροή. Η ανάσα σου είναι η ανάσα του. Ζει μόνο όσο ζεις και εσύ, και πεθαίνει όταν πεθαίνεις. Όσο αυτές οι σκέψεις αρχίσουν να διεισδύουν βαθιά μέσα σου, με την πάροδο του χρόνου τελικά θα σε μεταμορφώσουν.
Σκέψου πως ανά πάσα στιγμή μπορείς να εξελιχθείς ή να παρακμάσεις. Από σένα εξαρτάται. Καθεμία από τις σκέψεις σου, τις στάσεις σου, κάθε λέξη σου και βλέμμα σου, ακόμα και ο πιο ανεπαίσθητος μορφασμός, εξαγγέλλουν σε ολόκληρο το σύμπαν ποιος είναι ο βαθμός της υπευθυνότητάς σου, ποιο είναι το επίπεδο της ελευθερίας σου. Αυτό είναι που αλάθητα σε τοποθετεί εκεί που βρίσκεσαι και καθορίζει το πεπρωμένο σου, την οικονομική κατάστασή σου και τον ρόλο σου στο μεγάλο δράμα της ύπαρξης…
Φαντάσου ένα σύμπαν που γνωρίζει τα πάντα για μένα, έναν μηχανισμό φτιαγμένο από αμέτρητους αισθητήρες, που ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο και για την πιο ανεπαίσθητη κίνησή σου, όπως επίσης για το είδος των σκέψεων και της εσωτερικής σου κατάστασης. Αν δίναμε σε αυτά τα στοιχεία την προσοχή που απαιτούσαν οι αρχαίοι χρησμοί για να ερμηνευτούν, θα ξέραμε ποιοι είμαστε, ποια είναι τα όρια της δυνατότητάς μας να γνωρίζουμε και να ενεργούμε και επιπλέον τι πρέπει να κρατήσουμε και τι να εγκαταλείψουμε.
Επιλέγοντας να μη χάσεις για παράδειγμα, ποτέ την προγραμματισμένη συνάντησή σου με τη φυσική σου άσκηση και τον εαυτό σου, θα θυμάσαι διαρκώς και θα ενδυναμώνεις τον σκοπό σου, απελευθερώνοντας έτσι τον εαυτό σου από τον σωρό των απορριμμάτων του παρελθόντος. Ο παλμός της ύπαρξής σου θα στέλνει στο σύμπαν καινούρια μηνύματα. Ο ρυθμός των τυμπάνων, υπό τον ήχο των οποίων βαδίζεις, μεταδίδει το μήνυμα πως ένας ακόμη άνθρωπος οδεύει προς την ελευθερία. Η τολμηρή απόπειρά του να ξεφύγει από τη φρίκη της συνηθισμένης κανονικότητας είναι σε εξέλιξη.
Υ.Γ.
Πάντα να θυμάσαι πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να κρυφτεί.
Ο κόσμος ξέρει.
Και σε αποκαλύπτει!
Πηγή: https://blog.dioptra.gr/