'Οταν οι ρίζες ξεκινήσουν να αναζητούν το νερό δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής. 'Οταν το νερό της πηγής αρχίσει να κυλάει από την πλαγιά του βουνού δεν σταματά μέχρι να φτάσει στον ωκεανό. Το ταξίδι είναι σε εξέλιξη και η ροή θα ολοκληρωθεί. Είναι ένας φυσικός νόμος, ακόμα και αν συχνά βασανιζόμαστε από το φαινομενικό πόνο που συναντάμε στο διάβα μας.
Μη διαχωριστική επέκταση. Αυτό σημαίνει ότι παρόλο που ίσως αισθανόμαστε τον εαυτό μας σε απόσταση από την πηγή, διαχωρισμένο και αποκομμένο από την αυθεντική μας φύση, στην πραγματικότητα αυτό δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει διαχωρισμός. Είμαστε πάντα συνδεδεμένοι με την πηγή. Είμαστε σαν κύματα, σαν επεκτάσεις που ξεκινούν από το σημείο 1. Όλα τα όντα παραμένουν άρρηκτα συνδεδεμένα, συνεχώς.
Δεν είμαστε ποτέ διαχωρισμένοι. Η αίσθηση του διαχωρισμού είναι απλά η φύση της σχέσης. Η απόσταση είναι ένα είδος σχέσης και μας κάνει να επιθυμούμε την ένωση. Είναι γνωστή ως η λαχτάρα του ανήκειν.
'Οπως ένα μέλος του σώματος: Είναι ξεχωριστό, αλλά συνάμα ακολουθεί ή υπακούει σε οδηγίες που του δίνονται από τη συνειδητότητα και μέσω του σώματος. Έτσι, η εσωτερική φύση του μέλους είναι η αφοσίωση.
Κάθε τμήμα του Mul Mantra είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας. Το Ong είναι η απόσταση και η επιθυμία να αισθανθούμε τη σύνδεση. Είμαστε το χάσμα και ως εκ τούτου είμαστε η σχέση. 'Οπως το ποτάμι συνδέει τις πηγές του βουνού με τον απέραντο ωκεανό.
Η φυσική ενστικτώδης κραυγή της ψυχής μπορεί να ακουστεί με λέξεις όπως πείνα, θυμός και ούτω καθεξής. Ζει σε όλους μας μέσα από τον αρνητικό νου. Αρνητικός δεν πάει να πει κακός. Απλά υποδηλώνει το αίσθημα του κενού, της απουσίας, της απώλειας. Και την ταυτοποίηση του εαυτού με αυτό το κενό. Η απόσταση δεν είναι η φυσική απόσταση. Θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε ενεργειακή, μολονότι στην πραγματικότητα είναι ένα χάσμα στο χρόνο. Αν βρισκόμουν στην άλλη πλευρά του κόσμου και είχα τον τρόπο να βρεθώ μαζί σου εν ριπή οφθαλμού, τότε η απόσταση θα μπορούσε να θεωρηθεί μικρή.
Συχνά αισθανόμαστε ενδεείς, αλλά δεν ξέρουμε το γιατί. Υπάρχει μία αίσθηση δίψας, πείνας, λαχτάρας και επιθυμίας, όμως τίποτα δεν φέρνει πραγματικά την τελική ικανοποίηση ή τον κορεσμό. Η φύση της δίψας μας παραμένει άμορφη και απερίγραπτη. Διαισθανόμαστε πως όταν τελικά βρούμε την ουσία, θα το καταλάβουμε. Το πρώτο που χρειάζεται είναι να είμαστε αληθινοί με την αγνή φύση της λαχτάρας και να μην τη μετατρέπουμε σε αμαρτία. Υπάρχει μία αφελής αθωότητα μέσα σε αυτή τη λαχτάρα. Είναι το νήμα που θα τυλίγει ολόκληρη τη ζωή μας. Αν παραμείνουμε κοντά (πιστοί) στην απλή του φύση, μπορεί να μας οδηγήσει στην ολοκλήρωσή του.
Ο Guru Angad είναι η 1η επέκταση. Ang είναι το μέλος. Aad είναι το πρώτο. Κάθε σελίδα του Sri Guru Granth Sahib είναι επίσης ένα Ang. Ο κάθε ένας είμαστε σελίδα του βιβλίου της ζωής. Ο κάθε ένας κύμα του Ενός, άπειρου ωκεανού.
Ο Guru Angad, επίσης, κέρδιζε τα προς το ζην στρίβοντας νήματα. Είναι σαν το νήμα του Naad το οποίο κυλά μέσα στους ύμνους του Gurbani.
Angad είναι ακόμα Naanak.
Ακόμα μέσα από αυτό υπάρχει απόσταση και ετερότητα, το Ένα δεν απορρίπτεται, δεν λησμονιέται, δεν εγκαταλείπεται.
Taa tay angad ang sang bha-yo saa-ir tin sabad surat kee neev rakhaa-ee.
Gur Angad ήταν μαζί Του (Naanak), ζωή και άκρο, σαν τον ωκεανό. Πλημμύρησε τη συνειδητότητα Του με το Λόγο της Shabad. (SGGS σελ 1406)
Μετάφραση: Basantpal K
Επιμέλεια κειμένου: Seva Simran K
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=921172807907195&id=472007142823766